Με αφορμή το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, ανακαλώ στη μνήμη μου τις εποχές που με σεβασμό και αληθινή αγάπη λέγαμε «Καλή σχολική χρονιά», γεμάτοι ελπίδα για το μέλλον των παιδιών μας.
Σήμερα, δυστυχώς, αυτές οι ευχές τείνουν να γίνουν λόγια κενά, σαν να ανήκουν σε ένα παρελθόν που μοιάζει μουσειακό, ξεχασμένο πίσω από τη λάμψη μιας σύγχρονης εποχής που έχει χάσει τον προσανατολισμό της.
Κι όμως, ακόμα και σήμερα, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν στην Πατρίδα μας εκπαιδευτικοί με φιλότιμο, άνθρωποι που δίνουν όλη τους την ψυχή για να προσφέρουν στα παιδιά μας τα καλύτερα εφόδια. Με αγάπη και γνώση, αγωνίζονται σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης, παλεύοντας μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Αλλά, τι μπορούμε να περιμένουμε όταν η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας κάνουν τα πάντα για να αφαιρέσουν τον Χριστό από τις ψυχές των παιδιών μας; Όταν οι αποφάσεις τους δείχνουν να αποξενώνουν τις νέες γενιές από τις αξίες και τα ιδανικά που μας κράτησαν όρθιους ως λαό;
Η ευχή μου είναι προς τους γονείς: Εμπιστευθείτε τα παιδιά σας στον Χριστό. Δώστε τους το καλό παράδειγμα μέσα από τη δική σας ζωή, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να παραμείνουν δυνατά και έτοιμα να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που θα συναντήσουν. Σε έναν κόσμο που τους στερεί ηθικά ερείσματα και τα σπρώχνει σε έναν δρόμο χωρίς κατεύθυνση, η πίστη είναι το μόνο στήριγμα που θα τους προσφέρει σταθερότητα.
Τα σχολεία μας, δυστυχώς, με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, δεν διδάσκουν πια ήθος. Επικεντρώνονται μόνο στη στείρα γνώση, και αυτή πολλές φορές είναι ανεπαρκής. Όμως η εκπαίδευση χωρίς αξίες είναι κενή, και τα παιδιά μας πληρώνουν το τίμημα. Τι είδους πολίτες δημιουργούμε όταν η Παιδεία δεν προάγει την ηθική, την πίστη και την υπευθυνότητα;
Οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, καλούνται να αγκαλιάσουν τα παιδιά σαν δικά τους. Να αφουγκραστούν τα προβλήματά τους, τα οποία ολοένα και αυξάνονται. Πολλά από αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν τεράστια οικογενειακά προβλήματα που οι ίδιοι δεν μπορούν να διαχειριστούν. Και το σύστημα δεν τα στηρίζει όπως θα έπρεπε.
Ως βουλευτής της ΝΙΚΗΣ, έχω χρέος, μαζί με τον πρόεδρό μας και την Κοινοβουλευτική Ομάδα, να δώσουμε τη μάχη για την Παιδεία. Όμως, η μεγαλύτερη μάχη είναι στα χέρια των γονέων και των εκπαιδευτικών. Αυτοί πρέπει να αγωνιστούν για το μέλλον των παιδιών μας, ασχολούμενοι πιο ουσιαστικά με την ανατροφή και την εκπαίδευσή τους. Μόνο έτσι θα μπορέσουν τα παιδιά μας να ζήσουν σε μια Ελλάδα φωτεινή, γεμάτη αξίες, πίστη και ιδανικά.
Αυτή τη μάχη πρέπει να τη δώσουμε όλοι μαζί. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στις πολιτικές που κυβερνούν να σβήσουν τη φλόγα της πίστης και των αξιών που μας κάνουν Έλληνες. Ας γίνουμε όλοι ο φάρος που θα φωτίσει τα παιδιά μας, ώστε να μην χαθούν μέσα στο σκοτάδι της αδιαφορίας και της ηθικής παρακμής. Με ενότητα, πίστη και δύναμη, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα όπως την ονειρευόμαστε.. Κι όπως λένε οι στίχοι ενός Ελληνικού τραγουδιού:
“Βράχοι και σπηλιές, σπίτια με αυλές
φύλλα και νερά, λόγια καθαρά
κόσμος τρυφερός, μέγας και μικρός
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός”