Η επίσκεψή μου το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε στη μαρτυρική Μεγαλόνησο με γέμισε για άλλη μια φορά χαρά, συγκίνηση και υπερηφάνεια.
Βασικός σκοπός του ταξιδίου αυτού ήταν η χειροτονία του αδερφικού μου φίλου και καθηγητή ιατρικής Γεωργίου Σαμούτη σε ιερέα της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας στην Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού, στον Ιερό Ναό Παναγία Παντάνασσας, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου.
Με το Γιώργο γνωριζόμαστε από τα φοιτητικά μας χρόνια, εκείνα τα ανέμελα, τα γεμάτα όνειρα και ελπίδα για το μέλλον. Σπουδάζαμε μαζί Ιατρική και φιλοσοφούσαμε τη ζωή. Ο Γιώργος ως πιο επικοινωνιακός τύπος με ευχέρεια λόγου, ειλικρίνεια, ευγένεια, καλή διάθεση ασκούσε πάντα επιρροή στους κύκλους μας και έπειθε τους ανθρώπους. Εγώ πάλι ήσυχος, επιφυλακτικός, σκεπτικός δεν αποζητούσα ποτέ την προσοχή. Πάντα λέγαμε πως εκείνος θα γίνει υπουργός κι εγώ παπάς, αλλά η ζωή μας τα έφερε τελικά αλλιώς. Ας είναι ευλογημένος και πάντα Άξιος!
Η χαρά μου όμως στη μετακίνησή μου αυτή στο νησί της Κύπρου μας ήταν διπλή αφού μαζί με τη σύζυγό μου Ευανθία, είχαμε την τιμή να συνοδεύσουμε και τον Πρόεδρό μας, τον Πρόεδρο του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος “ΝΙΚΗ”, Δημήτρη Νατσιό και τη σύζυγό του Σταματία, οι οποίοι παρευρέθηκαν στην χειροτονία του αδελφού μας Γεωργίου Σαμούτη.
Μαζί με τον Πρόεδρο δεν παραλείψαμε να επισκεφθούμε και τη σπηλιά που κρυβόταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου στη Μονή Μαχαιρά και να αποδώσουμε φόρο τιμής στον Ελληνοκύπριο Ήρωα Αγωνιστή της ΕΟΚΑ που θανατώθηκε από τους Άγγλους.
