ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ βρίσκει ΘΕΤΙΚΗ την παρουσία αμιγώς ιδιωτών γιατρών ως προσωπικούς γιατρούς, όταν ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΡΗΜΑΖΕΤΑΙ από την ΑΝΕΧΕΙΑ;;;;;;

Από τη μία ετοιμάζουμε ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ και από την άλλη κάνουμε πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με ΑΓΡΟΤΙΚΟΥΣ και ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ;;; ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σ/ν του Υπουργείου Υγείας «Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Υγείας» (2η συνεδρίαση – ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων).

 ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου): Καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε, κυρία Αναπληρώτρια Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κυρίες και κύριοι συμμετέχοντες στην Επιτροπή.

 Ζητούμενο για τη χώρα μας η οργανωμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας σχεδόν 100 χρόνια τώρα και το 2022 υπήρξε αντίστοιχη νομοθετική πρωτοβουλία τον Απρίλιο από την σημερινή κυβέρνηση.

Χαρακτηριστικό στη χώρα μας η έλλειψη ικανού αριθμού Γενικών Γιατρών, προστίθεται σε αυτή δυστυχώς και η έλλειψη Παθολόγων εσχάτως που είναι πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα για το σύστημα συνολικά, ενώ αντιθέτως έχουμε έναν πλούτο Ειδικών που δεν συναντιέται σε άλλες χώρες και που αποτυγχάνουμε για μια ακόμα φορά να τον αξιοποιήσουμε. Ενδεχομένως, οι σύμβουλοι είτε εγχώριοι είτε διεθνείς δεν αντιλαμβάνονται τις ιδιαιτερότητες της χώρας και ερχόμαστε στις αλλεπάλληλες προσπάθειες που έχουν γίνει.

 Η τελευταία ήταν το 2022, όπως προείπα, και ήταν η σχετικά πλέον πετυχημένη όλων, καθώς ενέταξε 6,5 εκατομμύρια πολίτες στο Σύστημα. Υπήρξαν όμως προβλέψεις του νόμου που δεν εφαρμόστηκαν ή άλλες οι οποίες εξαλείφθηκαν. Η μια πρόβλεψη που δεν εφαρμόστηκε καίτοι είχε ψηφιστεί το 2022 επανέρχεται τώρα ως ένταξη των αμιγώς ιδιωτών γιατρών μέσα στο Σύστημα και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ θετικό.

Θα ήταν καλύτερο, να είχε εφαρμοστεί από την πρώτη στιγμή, αλλά έστω και τώρα είναι καλό που επανέρχεται. Αφαιρούνται από μέσα η δυνατότητα να ασκούν τον ρόλο του προσωπικού γιατρού, γιατροί που αντιμετωπίζουν χρονίως πάσχοντες και ακούσαμε τους ίδιους τους χρονίως πάσχοντες να μιλούν γι’ αυτό και να λένε ότι αυτό δεν είναι μια καλή ιδέα. Εδώ πάλι έχει να κάνει με την αξιοποίηση του γενικότερου πλούτου.

Έρχεται μια ρύθμιση θετική επιτέλους που λέει ότι ο γιατρός ο προσωπικός, πρέπει να είναι στην ίδια περιφερειακή ενότητα, για να είναι προσωπικός, διότι είναι γιατρός εμπιστοσύνης. Αυτό είναι θεωρητικά και αυτό και πρέπει να είναι και πρακτικά αν θέλουμε να επιτύχει, αλλιώς θα έχουμε ενδεχόμενος ένα ξεναγό, αλλά όχι γιατρό.   

Τα Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας, προς θετική κατεύθυνση δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό και ερχόμαστε τώρα σε κάτι, το οποίο θα έλεγα ότι ανατρέπει την εικόνα σοβαρότητας που έχει αυτό το νομοθέτημα. Η ένταξη των Αγροτικών Γιατρών στο θεσμό του Προσωπικού Γιατρού, με συγχωρείται πολύ, αλλά δεν μπορούμε να τη δούμε όπως μια σοβαρή επιλογή, στοιχειωδώς σοβαρή επιλογή.

Πρώτα απ’ όλα, ο Αγροτικός Γιατρός είναι ένας απαρχαιωμένος θεσμός που δεν το χρειάζεται πλέον η χώρα μας. Πρόσφατα ρυθμίστηκε ως foundation…. Υγεία πριν από ενάμιση, δύο χρόνια και αυτό ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση και αποτελεί κι ένα μείζον αντικίνητρο για τους νέους γιατρούς να μένουν στη χώρα και σημειώστε σας  παρακαλώ ότι σε πρόσφατη έρευνα που έγινε, οι μισοί νέοι γιατροί δηλώνουν ότι βλέπουν το μέλλον τους στην ιατρική εκτός Ελλάδος.

Τώρα πώς είναι δυνατόν, ο άνθρωπος που χτες πήρε πτυχίο, να ασκήσει τα ίδια καθήκοντα με αυτά που ασκεί ο κ. Μαριόλης,  δεκαετίες τώρα στην Αερόπολη και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, με αυτά που ασκούν οι παθολόγοι και οι παιδίατροι, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, πώς είναι δυνατόν, να δώσουμε στους πολίτες, ένα γιατρό ο όποιος μόλις αποφοίτησε από την ιατρική για τα ίδια καθήκοντα που έχουν γιατροί, οι οποίοι έχουν ειδικευτεί για τουλάχιστον πέντε χρόνια; Αυτό νομίζω ότι είναι η «Αχίλλειος πτέρνα» του νομοσχεδίου, καλό θα ήταν να αποσυρθεί.

Επίσης, τα οικονομικά κίνητρα είναι στη θετική κατεύθυνση, αλλά μένει να δούμε πώς θα λειτουργήσουν, γιατί καμιά φορά ξέρετε από μόνα τους δεν λειτουργούν τα οικονομικά κίνητρα, για πολλούς και διάφορους λόγους. Παραμένει ως αρνητικό αυτό που υπήρχε και στο πρώτο νομοσχέδιο του 2022. Η επίταξη, η ενδεχόμενη επίταξη γιατρών που είναι συμβεβλημένοι με το Σύστημα για την κάλυψη των νοσοκομείων, ειδικά και μετά την επιδείνωση που είχαμε στις 30 Ιουλίου με τα νομοθετήματα του Υπουργείου και βεβαίως, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, έχει καταντήσει που προβλέπεται από τον Απρίλιο του 2022, έχει καταντήσει ένας διαρκής εμπαιγμός για μας και αισθανόμασταν πάρα πολύ άσχημα γι’ αυτό.

Τέλος, κάτι το οποίο δεν έχει να κάνει με τον προσωπικό γιατρό, αλλά υπάρχει μέσα στο νομοσχέδιο. Προβλέπεται παράταση της υπηρέτησης των γιατρών του Εθνικού Συστήματος Υγείας, για άλλα τρία χρόνια για ορισμένες ειδικότητες.

Είναι η δεύτερη φορά που δίνεται αυτό. Αποτελεί αντικίνητρο το να μένουν για πάρα πολλά χρόνια οι συνάδελφοι εκεί, αντιλαμβανόμαστε τις ανάγκες, αλλά στην περίπτωση αυτή θα θέλαμε δύο πράγματα.

Πρώτον να αφορά όλες τις ειδικότητες και αν τα νοσοκομεία έχουν ανάγκη να παραμένουν οι συνάδελφοι άλλα 3 χρόνια.

Δεύτερο και κυριότερο όμως και κομβικής σημασίας, η παραμονή τους στην υπηρεσία θα πρέπει να συνδυάζεται με αποχώρησή τους από τα διευθυντικά τους καθήκοντα. Σε κάθε άλλη περίπτωση η παραμονή τους θα είναι αντικίνητρο στην προσέλκυση νέων συναδέλφων και θα είναι και κίνητρο για τους υφισταμένους τους να αποχωρήσουν αυτοί, πριν από τους προϊσταμένους τους.

Αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω. Θα θέλαμε αυτά τα δύο, να τα δούμε να υλοποιούνται, θα είναι για το καλό του Εθνικού  Συστήματος Υγείας, το οποίο ενώ ενισχύεται εντυπωσιακά και αποτελεσματικά σε ό,τι αφορά τις υποδομές, συνεχίζει να είναι προβληματικό σε ό,τι αφορά την προσέλκυση του Ανθρώπινου Δυναμικού και ιδιαιτέρως των γιατρών.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ(Ειδικός Αγορητής της ΚΟ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ“ΝΙΚΗ”»): Ευχαριστώ.

Μια ερώτηση προς τον κ. Εξαδάκτυλο, που είπε ότι βρίσκει πολύ θετική  την παρουσία αμιγώς ιδιωτών σαν προσωπικούς γιατρούς, θέλω να ρωτήσω πού ακριβώς είναι το θετικό για τον μέσο Έλληνα πολίτη που χειμάζεται οικονομικά; Η απόλυτη εξάρτηση από ιδιώτη γιατρό. Και βέβαια πάλι ήθελα να τον συγχαρώ που  με μια πρόταση τα είπε όλα, είπε ότι το 50% των συναδέλφων που τελειώνουν την ιατρική κοιτάζουν να φύγουν στο εξωτερικό. Αυτό πρέπει να προβληματίσει το Σώμα. Ξέρουμε ότι τελευταίως με εκλογές του πανελλήνιου ιατρικού συλλόγου 20.000 Έλληνες γιατροί έχουν φύγει στο εξωτερικό, με μετρήσεις στοίχισαν για τη χώρα 7,5 με 9 δισεκατομμύρια.

Επίσης, ακόμη  μια ερώτηση, πάλι ειπώθηκε ότι σκέπτεστε παραμονή επί τριετία ακόμη των διευθυντών, αυτό είναι έτσι; Η κυρία Υπουργός ας μας διαφωτίσει, αν είναι έτσι, γιατί πραγματικά θα  πούμε τόπο στα νιάτα αντί να φέρουμε νέους ανθρώπους που να έχουν όραμα και να δώσουν τις υπηρεσίες τους εδώ. Βέβαια οι ηλικιωμένοι συνάδελφοι έχουν κάποια εμπειρία αλλά πρέπει οπωσδήποτε να μπουν άτομα νέα στο σύστημα και θα συμφωνήσω  και με τον προηγούμενο συνάδελφο που είπε, ότι από τη μια κάνουμε Πανεπιστημιακά Κέντρα Υγείας και από την άλλη προωθούμε την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με αγροτικούς και ανειδίκευτους ιατρούς.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ(Πρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου): Θα ήθελα πρώτα να εξηγήσω για το πώς μπορούν να ενισχύσουν το σύστημα οι αμιγώς ιδιώτες. Ας έχουμε υπόψη μας ότι από το 2012 και κάθε χρόνο, σε όλες τις έρευνες κοινής γνώμης που κάνουν οι ιατρικοί σύλλογοι και ο πανελλήνιος ιατρικός σύλλογος, υπάρχει ένα 45% των συμπολιτών μας που λένε ότι επιλέγουν υπηρεσίες αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα. Από το 2012 είναι αυτό, γιατί πιο πριν δεν κάναμε έρευνες. Επίσης, υπάρχει και ένα 75% που λέει ότι αν είχα τη δυνατότητα θα επέλεγα και εγώ αμιγώς από τον ιδιωτικό τομέα. Κατά συνέπεια, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτή τη στιγμή προσωπικό γιατρό της επιλογής τους, γιατρό της εμπιστοσύνης τους, γιατρό που τον έχουν επιλέξει παντελώς ελεύθερα και που δεν κουράζονται μέσα σ’ αυτό το διάβα του χρόνου να αναλαμβάνουν και τη δαπάνη. Μέχρι σήμερα τα όποια νομοθετήματα υπήρχαν, ερχόντουσαν να φυτέψουν κάποιον τρίτο ανάμεσα σε αυτή τη σχέση η οποία είναι πολύ ουσιαστική και αυτή είναι και η πεμπτουσία του προσωπικού οικογενειακού γιατρού, αυτού της εμπιστοσύνης.

Άρα, αυτή τη στιγμή αυτή η πρόβλεψη η οποία υπάρχει, θα βοηθήσει γιατρούς που θέλουν να εργάζονται με αυτό τον τρόπο και πολίτες που παίρνουν ήδη τέτοιου είδους υπηρεσίες από τους συναδέλφους, να μην έχουν κάποιον τρίτο ανεπιθύμητο στην παρέα. Είναι πάρα πολύ θετικό, θα το δείτε στην πράξη και θα εκπλαγούμε ενδεχομένως από τον αριθμό των συμπολιτών μας που θα κατευθυνθούν προς αυτή τη λύση. Επίσης, θα υπάρχει ανταπόκριση από πλευράς των γιατρών να μπούνε σε αυτήν την διαδικασία και εδώ πιστεύω ότι θα έχουμε μια θετική ανταπόκριση. Τώρα, πόσοι από αυτούς που έχουν σήμερα σύμβαση θα μεταπηδήσουν σε αυτή την κατάσταση, δηλαδή στη χωρίς σύμβαση λειτουργία ως προσωπικών γιατρών, δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως ότι όλοι όσοι επιθυμούσαν να μπουν με αυτή τη διαδικασία το 2022, δεν προχώρησαν σε σύμβαση. Άρα κατά πάσα πιθανότητα δεν θα έχουμε πολλούς, οι οποίοι θα μετακινηθούν. Το αντίθετο, θα έχουμε αρκετούς οι οποίοι θα ενισχύσουν.

Έγιναν αρκετές ερωτήσεις σχετικά με τους με τους αγροτικούς και τους ειδικευόμενους. Ο κάθε γιατρός μπορεί να αναλάβει καθήκοντα και όχι ρόλο – δεν παίζει ρόλο σαν γιατρός, καθήκοντα αναλαμβάνει – ανάλογα με το στάδιο της εκπαιδεύσεως του. Ο γιατρός που είναι ειδικευόμενος, είναι ειδικευόμενος για να μάθει. Δεν είναι για να βοηθήσει το σύστημα. Βοηθά το σύστημα εφόσον αυτό του μαθαίνει δευτερευόντως. Το πρώτο ενδιαφέρον μιας πολιτείας που σκέφτεται υγιώς σχετικά με το ιατρικό δυναμικό, είναι ο ειδικευόμενος πρωτίστως να μαθαίνει και δευτερευόντως να υπηρετεί. Αν αναστραφεί αυτό, το οποίο πολλές φορές στη χώρα μας αναστρέφεται, πρώτα υπηρετεί και δευτερευόντως μαθαίνει, τότε έχουμε έξοδο στο εξωτερικό. Οι άνθρωποι οι οποίοι πηγαίνουν και υπηρετούν την υπηρεσία υπαίθρου, μια υπηρεσία που μας έρχεται από την εποχή που στη χώρα μας η ιατρική ασκούνταν από την μαία ή από τους πρακτικούς και που δεν υπήρχαν γιατροί, σήμερα είναι κάτι το οποίο μπορεί  πρακτικά να καταργηθεί. Άκουσα τον κύριο Μαργιόλη, που μου είπε ότι δεν μπορεί να καταργηθεί. Αν  βάλουμε κάτω τους αριθμούς 100 έως 200 άνθρωποι μας λείπουν σε όλη τη χώρα για να πούμε ότι κανείς δεν χρειάζεται να πηγαίνει πλέον να κάνει αγροτικό.

Τώρα, αν μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα ο άριστος φοιτητής που τελείωσε με 9 – 9,5 την ιατρική σχολή της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης στα καθήκοντα του προσωπικού γιατρού, με συγχωρείτε πολύ αλλά μήπως πρέπει να τον ρωτήσουμε αν θέλει να το κάνει αυτό το πράγμα; Διότι για κάποιον με αυτό το μυαλό και με αυτή την επίδοση, ο οποίος φιλοδοξεί να γίνει ένας εξαιρετικός νευροχειρουργός, αγγειοχειρουργός, καρδιοχειρουργός ή οτιδήποτε άλλο, το να το βάλετε μέσα σε αυτό το σύστημα και ειδικά με το ζόρι θα τον καταστρέψετε τον άνθρωπο, θα τον κάψετε και θα φύγει στο εξωτερικό για να περιφρουρήσει την επιστημονική του πορεία. Σε καμία περίπτωση βεβαίως δεν θα προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες με αυτές που προσφέρει ο άνθρωπος ο οποίος με δική του βούληση ειδικεύτηκε και έχει γίνει γενικός γιατρός, έχει γίνει παθολόγος, έχει γίνει παιδίατρος και αυτά τα καθήκοντα ασκεί καθημερινά.