Όσα λόγια κι αν σάς πω αγαπητοί μου φίλοι και αγαπητές μου φίλες, δεν μπορούν νά εκφράσουν την βαθειά μου ευγνωμοσύνη για την αγάπη και την στήριξη σας στην ελαχιστότητα μου! Αυτό για μένα ήταν μια ιερή στιγμή.. δεν ήθελα νά προξενήσω ζημιές, αλλά πιστέψτε με…οι ζημιές που θά προκαλούσαν αυτά τα άθλια εκθέματα στις ψυχές των παιδιών θα ήταν πολύ μεγαλύτερες!
Κάποιοι βιάστηκαν να με κατηγορήσουν ότι έκανα κι εγώ μια από τις γνωστές κυβιστήσεις που κάνουν κάποιοι από τους πολιτικούς του συστήματος. Ότι δηλαδή απαντώντας στον κ. Λιάγκα, ο οποίος με δέχθηκε στην εκπομπή του με πολύ ευγένεια οφείλω να πω, στην ερώτηση του, αν ζητώ συγγνώμη και αν θα το έκανα ξανά: “Ναι, ζητώ συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό γιατί τον στεναχώρησα με την πράξη μου αυτή που δεν είναι ωραία εικόνα και ναι δε θα ήθελα να το επαναλάβω γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου.”
Όμως εξηγώ ότι αν χρειαστεί να ομολογήσω ξανά την Πίστη μου και αφού έχω εξαντλήσει όλα τα θεσμικά μέσα (γιατί δεν είναι χριστιανικό να λέμε.. σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω) ναι θα το επαναλάμβανα μόνο με ευχή και προσευχή!
Να είστε βέβαιοι ότι με τη δική μου δύναμη δεν έκανα τίποτε! Ξεπέρασα τον εαυτό μου και θέλω να ελπίζω ότι παρά την ταλαιπωρία που υπέστην, αυτή μου η πράξη μπορεί να εγείρει συνειδήσεις, πάντα με την ευχή τής Παναγίας μας και την Χάρη του Τριαδικού μας Θεού!