Η ώρα πλησιάζει τρεις μμ. Βρισκόμαστε στην ιερά μονή του Οσίου Νικοδήμου Γουμένισσας. Η οικογένειά μου κι εγώ, μέσα στη μυσταγωγία και τη βαριά κατανυκτική ατμόσφαιρα της ημέρας. Το Μοναστήρι αυτό είναι ένα στολίδι και θυμίζει έντονα την Αγιορείτικη Μονή της Σίμωνος Πέτρας, έχει γίνει σήμερα τόπος αναπαράστασης του Θείου Πάθους. Ο ηγούμενος, πατήρ Χρυσόστομος, σηκώνει στους ώμους του τον Σταυρό του Κυρίου.
Όπως τότε Εκείνος, ανεβαίνει τον Γολγοθά του μαρτυρίου, ακολουθούμενος από πλήθος πιστών. Κάθε βήμα του σπαράζει την καρδιά, κάθε στάση του γίνεται προσευχή. Ζούμε, μέσα στη σιωπή και τη δέηση, την πορεία του Νυμφίου προς τη θυσία. Στην κορυφή του λόφου, τελείται η Σταύρωση. Ο ήλιος σα να χάνει τη λάμψη του, τα μάτια των πιστών δακρύζουν αθόρυβα, κι η καρδιά σπαράζει. Συμμετέχουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, στο ανείπωτο δράμα του Χριστού.
Κι όταν έρχεται η ώρα της Αποκαθηλώσεως, το ιερό σώμα κατεβαίνει με ευλάβεια, με ύμνους, με θρήνους, με ταπείνωση! Ο ηγούμενος Χρυσόστομος, βαθιά συγκινημένος, απευθύνει λόγο συγκλονιστικό με κεντρικό πρόσωπο τον ευσχήμων βουλευτή Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας. Μιλά για τη θυσία, για τον πόνο, για την ελπίδα της Αναστάσεως που έρχεται. Κι εμείς, με τη μνήμη και την καρδιά γεμάτες, κατεβαίνουμε πάλι τον λόφο.
Μπαίνουμε στο Μοναστήρι να χαιρετίσουμε τη Ζωή εν Τάφω, τον Κύριο που νεκρώθηκε για χάρη μας. Γονατίζουμε μπροστά στον Τάφο του Θεανθρώπου. Ξέρουμε όμως πως δεν είναι το τέλος. Σε λίγα εικοσιτετράωρα θ’ ακουστεί το «Χριστός Ανέστη» και το φως θα διαλύσει το σκοτάδι. Αλλά ως τότε, η ψυχή σιωπά και σκιρτά γιατί σήμερα είναι Μεγάλη Παρασκευή. Και ζούμε, για λίγο, το Πάθος Του!
Νικόλαος Παπαδόπουλος Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης «ΝΙΚΗ»