
Στο όμορφο Λιβάδι Θεσσαλονίκης, η γιορτή του κάστανου ήταν φέτος μια πραγματική γιορτή της ελληνικής υπαίθρου και της παράδοσής μας. Μέσα σε ένα φυσικό τοπίο που καθηλώνει, με τη φθινοπωρινή φύση να ντύνει το χωριό στα ζεστά της χρώματα, ζήσαμε στιγμές χαράς και συγκίνησης. Ο τόπος μοσχομύριζε από τα ψημένα κάστανα, και οι φωνές των ανθρώπων αντηχούσαν σαν μια γιορτή συντροφικότητας, γεμάτη με χορούς, τραγούδια και χαμόγελα.

Το Λιβάδι, όπως τόσα χωριά στην ελληνική ύπαιθρο, είναι ένας τόπος σπάνιας ομορφιάς, με ιστορία και ψυχή που αναβλύζουν από κάθε πέτρα και μονοπάτι. Όμως, η ερήμωση είναι εδώ εμφανής και θλιβερή. Κάτοικοι μοιράστηκαν μαζί μας μαρτυρίες για την εποχή που το χωριό έσφυζε από ζωή και δραστηριότητα, αλλά τώρα πια οι περισσότεροι έχουν φύγει για τις πόλεις. Πολλοί ανέφεραν πως το 70-80% των ανθρώπων που κάποτε ζούσαν εδώ έχουν αναγκαστεί να αναζητήσουν καλύτερες ευκαιρίες μακριά από τον τόπο τους.

Παρ’ όλα αυτά, τέτοιες γιορτές υπενθυμίζουν τη δύναμη της παράδοσης και τη σημασία της επιστροφής στις ρίζες μας. Η ελληνική ύπαιθρος έχει απίστευτες ομορφιές, που αξίζουν να στηριχτούν και να κρατηθούν ζωντανές, δίνοντας κίνητρο στους νέους να επιστρέψουν και να δημιουργήσουν. Με τέτοιες εκδηλώσεις, όχι μόνο τιμούμε την παράδοση, αλλά και ανανεώνουμε την ελπίδα για την αναζωογόνηση της υπαίθρου μας.
